Categorieën
Columns

Column over cadeautjes

Wie wordt er nu niet blij van cadeautjes krijgen? Ik in ieder geval wel. Mooi ingepakt, met een strikje. De spanning van de plakbandjes één voor één lospeuteren zodat het papier niet scheurt. De verrassing en blijdschap, die nog veel leuker zijn bij het geven van een cadeautje. Ik ben er gek op.

Ik zou het nog net niet een hobby willen noemen, maar ik vind het ontzettend leuk om na te denken over wat ik aan iemand ga geven. Maak ik het zelf, koop ik iets dat diegene graag wil of ga ik voor een verrassing? Dat bedenk ik niet een week van tevoren. Nee, ook niet een maand van tevoren. Zo weet ik al ongeveer sinds januari wat ik mijn vriend in september wil geven. Als dat cadeautje gegeven is, denk ik alweer na over mijn kerstcadeautje voor hem en zo gaat dit het hele jaar door.

Cadeautjes krijgen

Niet alleen als ik een cadeautje geef vind ik het leuk om erover na te denken. Wat dacht je dan? Bij kerst horen cadeautjes, en die cadeautjes horen onder de boom. Geen zorgen, ik pak ze heus niet uit. Ik raak ze niet eens aan, maar kijk er wel naar. Uren, en dan probeer ik te bedenken wat erin kan zitten. Reken maar dat ik het negen van de tien keer goed heb.

Een pakje dat alles kan zijn

Afgelopen kerst kwam ik thuis en opeens stond er een redelijk groot pakje onder de boom. Ik wist bij welke winkel hij vandaan kwam, want ik had daar ook mijn cadeautje voor mijn vriend gehaald dus herkende ik het inpakpapier gelijk. Oldenhof. Ja, dat is een lastige hint, want ik kan de halve dag in die winkel rondlopen en wel tweehonderd dingen aanwijzen die best welkom zouden zijn in mijn keuken, en die ook werkelijk in dat pakje zouden kunnen zitten.

Ineens had ik het

En toen schrok ik. Hij zou toch niet hetzelfde voor mij hebben gekocht als ik voor hem? De doos was wel groter, maar wie weet had hij wel een groter formaat gehaald… Als snel besloot ik dat dat het niet was. Ik heb aan broodbakmachines gedacht, waterkokers, snoepjespotten ook al snoep ik niet, kruidenrekjes en ga zo maar door. Ik vond reden na reden waarom het dat niet kon zijn. Ineens had ik het: het is een broodrooster.

Echte verrassing

Op kerstavond stond ik te springen om het pakje open te maken. Zou het dan echt zo zijn? Plakbandje voor plakbandje maakt ik het open en ja! Eindelijk weer een eigen broodrooster! Zelfs al was het mijn laatste gok, toch was het een verrassing. Ik had immers geen broodrooster gevraagd maar wilde er wel heel graag één. Nu zijn mijn broodrooster en ik beste vrienden. Ik sta er zelf ook nog steeds van te kijken dat ik het heb kunnen raden op basis van de doos – ik bedoel, in een doos kan werkelijk alles zitten.

Anders

Bij mijn verjaardag heb ik dit niet zo erg. Tuurlijk, als ik een cadeautje in mijn handen gedrukt krijg, doe ik eerst een poging (een boek! En als het iets dunner is: een DVD/blu ray!) en trek (peuter) daarna de plakbandjes eraf, nog altijd zo blij als een kind met dat cadeautje. Maar dit jaar is het anders.

Twee maanden raden

Mijn vriend haalt normaal een paar dagen voor ik jarig ben zijn cadeautje voor mij en ik voel meestal wel aan wat het is. Of in ieder geval één van de twee. Maar twee maanden geleden zei hij ineens: “Liefie, ik twijfel tussen twee cadeautjes voor jou.” Ik stond perplex: nu al?! En toen begon het. Het eeuwige nadenken. Is het dit? Nee, dat kan niet, want zus en zo. Dag in, dag uit. Hij moet het maar aanhoren, maar is zo enthousiast dat dat best moeilijk is. “Zal ik het maar zeggen?” vraagt hij dan, waarop ik gelijk een “neeneenee” op hem afvuur.

Spelregels

Kijk, je moet wel weten dat er spelregels zijn. Ik wil erop los kunnen raden, maar ik wil ab-so-luut geen bevestiging krijgen. Hallo, het moet wel een verrassing blijven. Steevast “nee” roepen dus. Wat het nut ervan is? Nouja, ik heb zo wel al plezier van het cadeau nog voor ik het heb gekregen en misschien maakt het de verrassing nog groter. “Had ik het tóch goed!” of “Ooooh dat had ik niet verwacht!” (allebei natuurlijk in America’s Next Topmodel-deelneemster modus). Ja, het is wat, cadeautjes krijgen.

4 reacties op “Column over cadeautjes”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *