Americano Bar & Kitchen

Voordat mijn vriend en ik naar Much Ado About Nothing gingen, zouden we eerst wat eten in Amsterdam en ik mocht uitkiezen waar. Na wat Googlen liet ik me verleiden door het menu van Americano Bar & Kitchen, volgens eigen zeggen geïnspireerd door de Italiaanse buurten van New York. Klonk heerlijk.

Toen we rond zes uur aankwamen, vreesden we even voor mijn keuze, want het restaurant was op het personeel na letterlijk leeg. Maar goed, we hadden nu eenmaal gereserveerd en bovendien deed dat menu mij nog steeds watertanden. Niet veel later zou blijken dat dat geheel terecht was.

Voorgerecht

Na een drankje aan de bar gingen we aan een schattig retro-tafeltje zitten (het was meer Great Gatsby jaren 20 dan New York qua interieur) en besloten we eerst een biologische burrata met watermeloen, San Marzano-tomaten en basilicum te delen. Burrata lijkt een uit de kluiten gewassen mozzarella en de buitenlaag is inderdaad mozzarella, maar de binnenkant is wezenlijk anders en bestaat voornamelijk uit een roommengsel. Ik heb voor het eerst kennisgemaakt met burrata in het Zwitserse Ascona, dat slechts door een meer gescheiden wordt van Italië. Veel beter dan dat wordt het wat mij betreft dus niet qua burrata, maar die van Americano zag er veelbelovend uit en kwam inderdaad bijzonder dicht in de buurt: hij was net zo zijdezacht en tegelijkertijd vol en romig als ik me herinner van die in Ascona. Genieten dus. De tomaten vielen wel een beetje tegen; hoewel de verschillende kleuren leuk waren voor de opmaak, waren sommige tomaten erg hard en hadden wat weinig smaak. Het witte spul was wat zoetig en niet zo mijn ding, dus dat liet ik links liggen (ik heb nog altijd geen idee wat het mogelijk geweest zou kunnen zijn). Desalniettemin was het een heerlijk en geslaagd voorgerecht, en een goed begin is het halve werk.

Hoofdgerecht

Als hoofdgerecht koos ik de melanzane alla parmigiana, één van mijn favoriete gerechten. Ik verwachtte een gehalveerde aubergine gevuld met tomatensaus, verstopt onder een flinke laag gesmolten parmezaanse kaas, en werd aangenaam verrast door het bord dat uiteindelijk op tafel werd gezet. Voor mij stonden twee kleine, rechthoekige auberginetorentjes met een delicaat uitziend parmezaanlaagje. Het laagje knisperde bij het snijden en zorgde voor een lekker knappertje, waarmee het een mooie tegenhanger was van de zachte aubergine en tomatensaus. Niet alleen de structuur, maar ook de smaken waren mooi in balans en hoewel de portie voor mij eigenlijk perfect was, had ik nog wel meer op gekund, want het was verrukkelijk.

Mijn vriend ging ook voor een klassieker met een bolognese. Wederom werden we verrast door de moderne, chique opmaak en het formaat van de portie, die aanzienlijk kleiner was dan je gewend bent van Italiaans eten. Wat ook opviel, was dat de pasta goed bedekt was in saus en mooi glom, terwijl we vaak genoeg wat vaaloranje pasta hebben gezien die zo droog en sausloos was als het eruitzag. Dat was hier gelukkig heel anders, want de pasta zat bomvol smaak en had een heerlijk kruidige bolognesesaus (vonden we allebei). Het was zo smaakvol, dat de portie eigenlijk precies goed was voor mijn vriend, maar ook zo lekker dat hij, net als ik bij de melanzane, het liefst nog een beetje meer wilde eten. En dat is altijd een goed teken.

Nagerecht

Dat deed hij echter niet, want hij wilde nog een toetje proberen en bestelde de New York Summer Cheesecake: een cheesecake met verschillende abrikoosbereidingen. Ik kon zelf niet proeven, maar heb me laten vertellen dat het een lekker frisse (doch wat machtige) afsluiter was van een toch al geslaagd diner.

Nog een keer

We zouden zeker nog een keer teruggaan naar Americano Bar & Kitchen, want ondanks de stilte aan het begin, stroomde het restaurant langzaamaan gezellig vol en hing er een leuke sfeer, maar veel belangrijker natuurlijk: die menukaart. Die klonk niet alleen heerlijk, maar wás ook heerlijk.